چشم هایت به من اموخت که با اخرین نگاه اولین رنج اغاز شد.

من اگر میخندم تنها به اجبار عکاس است؛ وگرنه بی تو؛؛؛ من کجا! خنده کجا؟

نبودنت را دارم باساعت شنی اندازه میگیرم، تا به الان یک صحرا گذشته است!!

آهسته دل سپردم آهسته بى تو مردم تو اين شباى غربت تو را از ياد نبردم.

گفتی منو فراموش کن اما بپرس ببین ارزش به یاد موندنو داری؟

بخواب آروم که امشب من، تو رو می بوسم و میرم بخواب آروم که با فردا، سفر داری ولی بی من.من امشب از دلت میرم، اگر چه بی کسم، تنهام یکم دیگه تحمل کن، منو با همه ی غمهام حالا که راضی ای میرم، اگه رفتنه تقدیرم.اگه این جوری خوشحالی، خداحافظ غم شیرینم.

کوک میکنم چشمانم را روی آمدنت، نمی آیی و من برای همیشه خواب میمانم.

گل اگر خشک شود ساقه اش می ماند.دوست اگرجدا شود خاطره اش می ماند.

شاعر از آن كوچه گذشت ليك شعرى نسرود نه كه سرگشته نبود نه كه معشوقه نداشت كوچه سالهاست دگر كه خيابان شده بود.

چرا میگویند...ها...علامت جمع است درحالی که وقتی آنرا با،تن...+...ها جمع میکنی...
خودت میمانی و خودت!!!

بي تواين فاصله ها طاقت من برده / ساعتم زنگ زده عقربه هايش مرده / کاش باورکني از دوري تو دلتنگم /اين دل خسته ام از دوري تو پژمرده.

غم «دانه» «دانه» بر صورتم میریزد تلخ است طعم دوریت.

خدا از بهترينها فقط يه دونه خلق كرده ، دقت كردي چقدر تنهايي؟!

از عذاب بي تو بودن،در سكوت خود خرابم،دوري از صورت ماهت،هر نفس ميده عذابم،خاطرات با تو بودن شب و روز مياد بخوابم،اينه آخرين كلامم ،بخدا بي تو خرابم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: